Jak odmawiać różaniec święty
”Niektórzy ludzie są tak głupi, że myślą, że mogą przejść życie bez pomocy Matki Boskiej. Kochaj Madonnę i odmawiajcie Różaniec, ponieważ Jej Różaniec jest bronią przeciwko złu dzisiejszego świata. Wszystkie łaski dane przez Boga przechodzą przez Najświętszą Matkę. ”
Święty Ojciec Pio
Papież Pius XII
Bardzo ufamy Różańcowi Świętemu w uzdrawianiu zła, które dotyka nasze czasy”.
Matka Boża z Tihaljiny
Obraz Matki Boskiej Tihaljiny, Matki Bożej Niepokalanej autorstwa Richarda L. Georga został wykonany na wzór włoskiej figury Matki Bożej Niepokalanej, która znajduje się w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w małej miejscowości Tihaljina w Bośni i Hercegowinie.
Jak odmawiać różaniec święty by Twoja modlitwa przyniosła oczekiwane owoce w drodze do zbawienia. Kiedy się modlimy to każda tajemnica rozmyśla nad towarzyszącym jej pismem. Wyobraź sobie historię opowiadaną podczas spaceru przez życie Jezusa Chrystusa z Jego Matką Maryją. To jest piękno różańca, który przemawia do naszego życia w bardzo osobisty sposób.
Dziś stoimy przed niespotykanymi wyzwaniami na każdym froncie. Zło związane z „obecną ciemnością” jest dla nas ciężkie. Być może dlatego rady św. Ojca Pio, świętego człowieka z naszych czasów, są tak cenne i wnikliwe. ”Niektórzy ludzie są tak głupi, że myślą, że mogą przejść życie bez pomocy Matki Boskiej. Kochaj Madonnę i odmawiajcie Różaniec, ponieważ Jej Różaniec jest bronią przeciwko złu dzisiejszego świata. Wszystkie łaski dane przez Boga przechodzą przez Najświętszą Matkę. ” – Święty Ojciec Pio. Przypomina nam on o mocy różańca przeciwko diabłu i jego sługom oraz przypomina o skuteczności pośrednictwa Najświętszej Dziewicy za naszym pośrednictwem. Również słowa papieża Piusa XII wydają się słuszne i trafne: „Bardzo ufamy Różańcowi Świętemu w uzdrawianiu zła, które dotyka nasze czasy”.
Jak odmawiać różaniec święty uczył też nas Ojciec Pio, który mówił „… Jeśli robimy to, co zawsze robiliśmy, to, co robili przed nami nasi ojcowie, nie możemy się pomylić. Szatan chce zniszczyć tę modlitwę, ale to nigdy mu się nie uda. Różaniec jest modlitwą tych, którzy triumfują nad wszystkim i wszystkimi. To Matka Boża nauczyła nas tej modlitwy, tak jak Jezus nauczył Naszego Ojca ”. Różaniec był ulubioną modlitwą Ojca Pio. Modlił się wiele razy dziennie, odmawiał dziesiątkę po dziesiątce. Zawsze miał różaniec owinięty wokół dłoni lub ramienia, ponieważ był to jego klejnot i tarcza. Pod poduszką i na nocnym stoliku miał inne różańce. Różaniec nazwał „bronią”. Wiele lat wcześniej podjął uchwałę, by powiedzieć „codziennie nie mniej niż pięć pełnych różańców”.
W tych trudnych czasach możemy mieć trudności ze znalezieniem słów na nasze uczucia, myśli i obawy, które chcemy zabrać do Boga w modlitwie. Modlitwy nabożne zawarte w bogatej tradycji Kościoła katolickiego mogą pomóc. Dostarczają one sprawdzone w czasie słowa i obrazy, często od świętych, które mogą nas, niczym mapa drogowa, prowadzić do kontemplacji i medytacji. I w tej świętej przestrzeni, dzięki łasce, która wypływa z Ducha Świętego, spotykamy się z żywym Chrystusem.
Teraz bardziej niż kiedykolwiek wielu z nas potrzebuje tej formy modlitwy. Królową takiej modlitwy oddania jest właśnie święty różaniec Najświętszej Maryi Panny. Jak odmawiać różaniec uczył nas także Święty Papież Jan Paweł II, który był wielkim wielbicielem różańca. Uważał, że jest to antidotum na wiele dolegliwości naszego świata.
Święty Papież Jan Paweł II tak kochał różaniec i tak wyraźnie pisał o nim w swoim pięknym liście apostolskim „Rosarium Virginis Mariae” („Różaniec Dziewicy Maryi”). Pokazał w nim w jaki sposób jego miłość do Maryi i miłość do różańca pomogły mu wcielić cnoty, które ostatecznie doprowadziły go do nieba. Te same cnoty mogą nam pomóc również tam dotrzeć! Święty Jan Paweł, kierując się różańcem i swoim przykładem pobożności w prywatnej modlitwie i życiu osobistym, pomaga nam lepiej rozeznać i znaleźć odpowiedzi na niektóre z tych pytań. To bardzo ważne, abyśmy wzrastali w relacji z Jezusem i wiele razy ludzie nie mają pojęcia od czego zacząć. Ale jeśli zaczniemy od postawienia się u stóp Matki Boskiej to Ona z pewnością nam pomoże. Nie chce niczego więcej, jak przyprowadzić każdego z nas do swego Syna, a to jest piękno różańca.
Znaczenie pielęgnowania jest teraz tak bardzo potrzebne w Kościele. Jest wiele niepokoju, strachu, nieporozumień, ale także dużo gniewu. Jest dużo emocji, a świat w obecnej chwili to niebezpieczne miejsce, ponieważ w łatwy sposób możemy zostać połknięci w tym niepokoju. Wielu ludzi tak naprawdę nie rozumie przyczyn swoich frustracji i złości. Wiele z nich jest uzasadnionych, ale jednocześnie nie możemy sobie pozwolić, aby wpłynęło to na naszą relację z Chrystusem. Pomimo burz, które wokół nas szaleją musimy wiedzieć kiedy i gdzie powinniśmy się skupić. Widzieliśmy przykład św. Jana Pawła, który żyje duchowymi owocami związanymi z tajemnicami różańca i jego refleksjami na temat każdej z nich oraz to jak może nam pomóc zbliżyć się do mocy każdej z tych tajemnic. To spotkanie z łaską może zmienić nasze życie. Św. Jan Paweł II był dla nasz przykładem jak odmawiać różaniec święty.
Oferowanie intencji
Praktycznie każdy, kto odmawia Różaniec, „ofiarowuje” Różaniec Bogu i Matce Bożej w pewnej intencji. Niektóre osoby proponują określone intencje przed każdą dziesiątką. Możesz poprosić Boga o udzielenie ci przysługi, uzdrowienie chorego lub nawrócenie grzesznika. Niektórzy ludzie oferują tę samą intencję każdego dnia – czasem przez całe lata – zwłaszcza prosząc Ojca o nawrócenie konkretnej osoby. Intencje są tak różnorodne jak ludzie, którzy się modlą. Poproś o duże i małe prezenty. Bądź odważny! W tym sensie Różaniec jest wymianą prezentów między przyjaciółmi. Powszechnie wiadomo, że Matka Boża odpowiada pozornie niemożliwym intencjom tym, którzy zaczynają odmawiać Różaniec. W ten sposób przybliża cię do Niej i Jezusa. Jeśli odmawiasz swój pierwszy różaniec lub wracasz do różańca po latach nie rozmawiania z Matką Bożą to poproś o coś wielkiego, spektakularnego „niemożliwego”. Często cię zaskakuje.
Chcąc odmówić różaniec wybierz najpierw zestaw tajemnic. Tajemnice Różańca to Tajemnice Radości, Tajemnice Światła, Tajemnice Bolesne i Tajemnice Chwalebne. Radosne Tajemnice są zazwyczaj modlone w poniedziałek i sobotę, Tajemnice Światła w czwartek, Bolesne Tajemnice we wtorek i piątek oraz Chwalebne Tajemnice w środę i niedzielę.
Następnie zrelaksuj się, bowiem łatwo jest wpaść w pułapkę starając się zrobić wszystko dobrze, używając właściwych modlitw, wypowiadając właściwe słowa, dobrze zastanawiając się nad tajemnicami i wszystkimi innymi aspektami Różańca. Pamiętajcie jednak, że najważniejsze jest usposobienie naszego serca. Nie przegapcie pokoju, którym Jezus i Maryja chcą zalać nasze serca podczas Różańca. Niech Maryja cię prowadzi. Umieść swoje serce w pełnej miłości obecności Maryi. Pozwól jej pocieszyć cię i pokochać. Twój umysł podąży za twoim sercem. I pamiętaj, Maryja oferuje wyjątkową perspektywę jako matka Jezusa. Nikt nie widzi życia dziecka tak jak matka dziecka – nawet ojciec. To jest perspektywa Maryi na życie Jezusa. W Różańcu zastanawiamy się nad życiem Jezusa oczami Jego Matki. Jest to niezwykle potężne doświadczenie, jeśli w pełni w nie wejdziemy.
Niech słowa płyną obok. Rozmyślając nad tajemnicami, pozwól, aby słowa modlitwy płynęły podświadomie. W tym miejscu wielu ludzi zniechęca się do odmawiania Różańca. Próbują modlić się słowami i jednocześnie medytować nad tajemnicą. Jest to niemożliwością! Musimy zdecydować między nimi. Wyobraź sobie siebie u boku Jezusa. Umieść się w scenie jako bardzo konkretna osoba, abyś mógł całkowicie zanurzyć się w sytuacji i zbadać, co byś myślał i czuł, gdybyś tam był. Czy już choc trochę pomogliśmy Ci w tymże jakże ważnym temacie jak odmawiać różaniec święty?
Jak odmawiać różaniec święty i jego tajemnice
Rozważania poszczególnych tajemnic różańca świętego napisali Wojownicy Maryi, którzy zapraszają do wspólnego jego odmówienia.
Tajemnice radosne (poniedziałek, sobota):
- Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
- Nawiedzenie świętej Elżbiety
- Narodzenie Pana Jezusa
- Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni
- Odnalezienie Pana Jezusa w Świątyni
Tajemnice światła (czwartek):
- Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
- Objawienie się Jezusa w Kanie Galilejskiej
- Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
- Przemienienie Pańskie na górze Tabor
- Ustanowienie Eucharystii
Tajemnice bolesne (wtorek, piątek):
- Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu
- Biczowanie Pana Jezusa
- Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
- Dźwiganie krzyża na Kalwarię
- Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa
Tajemnice chwalebne (środa, niedziela)
Tajemnice radosne (poniedziałek, sobota):
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Anioł Gabriel powiedział Maryi, że ma być Matką Boga. Powiedział do niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca.” (Łk 1: 30-33)
Nawiedzenie świętej Elżbiety
Maryja odwiedza swoją kuzynkę Elżbietę, która cieszy się, że Maryja została wybrana na Matkę Bożą. Maryja wyruszyła w pośpiechu do Judejskiego miasteczka na wzgórzu, gdzie weszła do domu Zachariasza i przywitała Elżbietę. Kiedy Elżbieta usłyszała powitanie Maryi, dziecko skoczyło do jej łona. (Łk 1: 39-41a)
Narodzenie Pana Jezusa
Gdy tam byli, nadszedł czas, by urodziła dziecko. I urodziła pierworodnego syna, owinęła go opaskami i położyła w żłobie, bo w gospodzie nie było dla nich miejsca. (Łk 2: 6-7)
Ofiarowanie Jezusa w Świątyni
Gdy nadszedł czas oczyszczenia zgodnie z prawem Mojżesza, przyprowadzili go do Jerozolimy, aby przedstawić go Panu. (Łk 2:22)
Odnalezienie Jezusa w Świątyni
Jezus zaginął na trzy dni i został znaleziony w świątyni przez Maryję i Józefa, a nauczyciele słuchali i zadawali pytania. Kiedy jego rodzice go zobaczyli, byli zdumieni; a jego matka rzekła do niego: „Dziecko, dlaczego tak nas potraktowałeś?” Powiedział do nich: „Dlaczego mnie szukaliście? Nie wiedzieliście, że muszę być w domu mojego ojca? (Łk 2: 48-49)
Tajemnice światła (czwartek):
Chrzest Pana Jezusa w Jordanie
Chociaż Jezus nie ma grzechu pierworodnego, Jan chrzci go, a Bóg oznajmia, że Jezus jest jego synem i że jest zadowolony. (Mt 3: 13–16)
Objawienie się Jezusa w Kanie Galilejskiej
To tutaj zostaje uruchomione życie publiczne Jezusa. Maryja zauważa, że kończy się wino i prosi Jezusa o pomoc. Jest pewna jego pomocy. Jego szacunek dla Maryi jest tak wysoki, że dokonuje pierwszego cudu na jej prośbę. Jej polecenie „Zróbcie wszystko, co Wam powie” jest skierowane również do nas. Roznosiciele wina słuchają go, a woda zamienia się w wino. Kiedy odmawiamy Różaniec, Ona wstawia się za swoim Synem w naszym imieniu. (J 2: 1–11)
Głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
Jezus chodził po tej ziemi głosząc nadejście królestwa niebieskiego. Uzdrawiał chorych i wypędzał demony. Głosił o miłości i przebaczeniu. My także potrzebujemy uzdrowienia i pokuty. Modlimy się o zdolność do pokornego i prawdziwego współczucia za nasze grzechy wobec innych i przeciwko Bogu, który nas kocha. (Mk 1, 14–15)
Przemienienie Pańskie na górze Tabor
Piotr, Jakub i Jan towarzyszą Jezusowi na górze Tabor gdzie Jezus przemienia się przed nimi w chwalebnym świetle i pojawiają się Mojżesz i Eliasz. Piotr chce zbudować dla nich namioty, aby mogli zostać. Bóg ponownie ogłasza światłość w Jezusie swoim umiłowanym Synu i każe im słuchać. Otrzymali wówczas piękny dar od Boga i pocieszające słowa od Jezusa, aby się nie bać. (Mt 17: 1–8)
Ustanowienie Eucharystii
Jezus daje nam największe dary w swojej obecności w Eucharystii – ciało, krew, duszę i boskość. Uczniowie słyszą te słowa Nowego Przymierza i dyrektywę, aby uczynić to na jego pamiątkę. Zastanawiamy się nad tym podczas każdej Mszy, gdy przyklękamy przed tabernakulum. Jesteśmy również zaproszeni do odwiedzenia Jezusa w adoracji. Wierzenie w prawdziwą obecność wymaga wielkiej wiary. (Mt 26)
Tajemnice bolesne (wtorek, piątek):
Modlitwa Jezusa w Ogrójcu
Jezus powiedział wówczas swoim uczniom: „Usiądźcie tutaj, Ja tymczasem się pomodlę.” Wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drżeć oraz odczuwać trwogę. I rzekł do nich: „Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie”. (Mk 14: 32-34)
Biczowanie Jezusa
Jezus zostaje doprowadzony do Piłata na rozprawę. Piłat nie widzi w Jezusie żadnej winy. Dlatego Piłat, chcąc zadowolić tłum wypuścił dla nich Barabasza; a po wychłostaniu Jezusa wydał go na ukrzyżowanie. (Marka 15:15)
Cierniem ukoronowanie Jezusa
Jezusa zabierają żołnierze, którzy go obdzierają z szat i kładą na jego głowie koronę cierniową. Następnie żołnierze prowadzą go na dziedziniec pałacu gdzie zebrali całą kohortę. I przyodziali go w purpurowy płaszcz. A po utworzeniu z kolców korony, włożyli na Jezusa głowę. I zaczęli go pozdrawiać „Witaj, królu żydowski” (Mk 15: 16-18)
Dźwiganie krzyża na Kalwarię
Jezus niosąc krzyż sam, udał się do tak zwanego Miejsca Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. (Jana 19: 16b-17)
Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa
Kiedy przybyli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali Jezusa, byli tam także ukrzyżowani dwaj przestępcy, jeden po jego prawej, a drugi po lewej. Potem powiedział: „Jezus pamiętaj mnie, kiedy wejdziesz do swojego królestwa. (Łk 23: 33,42)
Tajemnice chwalebne (środa, niedziela)
Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Jezus uczynił jak przepowiedział, zmartwychwstał, zapewniając w ten sposób życie wieczne w niebie razem z Nim i jego ojcem. Kobiety, które poszły go odwiedzić są witane przez anioła, który przekazuje im tę dobrą nowinę. Widzą go w drodze do Galilei, a on każe im powiedzieć uczniom o swoim zmartwychwstaniu. (Mt 28: 5-6)
Wniebowstąpienie Pana Jezusa
Jezus ukazuje się dwóm swoim uczniom na drodze do Emaus i nie rozpoznają go. Potem wyprowadził ich aż do Betanii i podniósłszy ręce, pobłogosławił ich, rozstał się z nimi i został zaniesiony do nieba. (Łk 24: 50-51)
Zesłanie Ducha Świętego
Naśladowcy i uczniowie Jezusa zgromadzili się w dniu Pięćdziesiątnicy. Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy wszyscy byli razem w jednym miejscu. I nagle z nieba dobiegł ich dźwięk przypominający gwałtowny podmuch wiatru … Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić w innych językach, tak jak Duch im nadał. (Dzieje 2: 2-4)
Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia, (Łk 1: 46-48)
Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi
Maryja zostaje zabrana do nieba na swoje miejsce wraz z Jezusem, gdzie wstawia się za nami w modlitwie. Maryja Matka Boska jest koronowana na Królową Nieba. W niebie ukazał się wielki zwiastun: kobieta ubrana w słońce, z księżycem pod stopami, a na głowie koronę z dwunastu gwiazd. (Objawienie 12: 1)
Różaniec odmawiamy w następujący sposób:
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. (znak krzyża).
Wierzę w Boga: Wierzę w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, Pana Naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny. Umęczon pod Ponckim Piłatem ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. Trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga, Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
1x Ojcze nasz: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszeni, ale nas zbaw ode Złego. Amen.
3x Zdrowaś Maryjo: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.
Chwała Ojcu: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
O mój Jezu: O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego. Zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia.
Następnie wypowiadamy tajemnicę Różańca (oraz ewentualnie korzystamy z krótkiego rozważania tej tajemnicy). A następnie: 1xOjcze Nasz, 10xZdrowaś Maryjo, 1xChwała Ojcu, 1xO mój Jezu. W ten sposób odmawiamy pozostałe tajemnice.
Wielu katolików po każdej dziesiątce różańca odmawia dodatkowo ułożoną przez świętego Maksymiliana Kolbe, wielkiego czciciela Niepokalanej i gorącego propagatora Cudownego Medalika krótką modlitwę, będącą rozwinięciem napisu na nim napisaną:
„O Maryjo, bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają , a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie”.
Na zakończenie: Pod Twoją obronę: Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać. Panno chwalebna i błogosławiona. O Pani nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, Pocieszycielko nasza. Z Synem swoim nas pojednaj, Synowi swojemu nas polecaj, swojemu Synowi nas oddawaj. Amen.
Na zakończenie: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. (znak krzyża).
Historia różańca świętego
Jak odmawiać różaniec święty i co czyni tę modlitwę tak potężną i skuteczną? Jedno wskazanie można znaleźć w jego najwcześniejszym odnośniku. Wygląda na to, że narodził się on z walk, poświęceń i prześladowań wczesnych męczenników Kościoła. Termin Różaniec pochodzi od Różańca Łacińskiego, co oznacza „koronę róż” lub „girlandę róż”.
Gdy młode dziewice przygotowywały się do wejścia na arenę Koloseum by stawić czoła bestiom, które rozerwałyby ich na strzępy przygotowały się na spotkanie z Jezusem Chrystusem, Królem Królów, za który ofiarowały swoje życie. Odpowiednio przystroiły się w świąteczne stroje z koronami róż na głowach. W ten sposób przyodziane dołączyły do Zbawiciela w Jego męce.
W nocy wierni zbierają korony męczenników i odmawiają na nich modlitwy, po jednej modlitwie za każdą różę. Ich modlitwa była być może podróżą do tajemnicy tego czego byli świadkami.
Używanie urządzenia do liczenia modlitw było powszechne w Kościele. W czwartym wieku Ojcowie Pustyni śledzili swoje nabożeństwa na sznurkach modlitewnych. W piątym wieku Święta Brygida Irlandii związała ze sobą kawałki kamienia i drewna, tworząc mały wieniec, i na tych kawałkach odmawiała Ojcze nasz, Zdrowaś Mario i Credo.
W tym samym czasie chrześcijanie ze Wschodu i Zachodu mieli zwyczaj dzielenia psałterza na trzy grupy po pięćdziesiąt psalmów każda i odmawiania ich publicznie. Zwyczaj został przystosowany dla tych, którzy byli niewykształceni, biedni lub pracowali na polach daleko od kościołów. Te pięćdziesiąt powtórzeń anielskiego pozdrowienia (Ave Maria) zastąpiły pięćdziesiąt psalmów. Awici zostali wyrecytowani wraz z wersetami z Ewangelii odnoszącymi się do radości Maryi, takimi jak Zwiastowanie, Narodzenie, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie i Wniebowzięcie.
Ten styl modlitwy stał się znany jako Rosarium. Według pism Czcigodnego Bede, kościoły w Anglii i Francji udostępniły wiernym koraliki modlitewne w VIII wieku.
Pierwsza wyraźna historyczna wzmianka o różańcu jaki znamy dzisiaj pochodzi z XIII wieku, z życia świętego Dominika założyciela Zakonu Kaznodziejów lub Dominikanów. Zgodnie z tradycją Dominik wymyślił Różaniec po tym jak ukazała mu się Matka Boża i powiedziała mu, aby modlił się w ten sposób jako antidotum na herezję i grzech.
Był posłuszny i głosił Różaniec z wielkim sukcesem we Francji w czasach herezji albigeńskiej.
Jeden z najsłynniejszych cudów Różańca został wykonany z rąk św. Dominika. Wyrzucił tysiące demonów z opętanego mężczyzny przed tłumem dwunastu tysięcy po założeniu różańca na szyi mężczyzny.
Pomimo tego i wielu innych spektakularnych cudów Różaniec zaczął się dezaktywować dopiero dwa wieki później, kiedy dominikański teolog imieniem Błogosławiony Alain de la Roche (zm. 1475) wyznaczył sobie za życiową misję przywrócenie nabożeństwa. Przypisuje mu się ustanawianie bractw różańcowych w celu promowania różańca i rozwijanie tak zwanego „różańca dominikańskiego”.
Różaniec ten obejmował trzy grupy tajemnic związanych z Wcieleniem, Męką i Zmartwychwstaniem Chrystusa. Ta stała się najpopularniejszą formą Różańca.
Z czasem koraliki ulegały wielu zmianom ze specjalnymi nabożeństwami, lokalnymi obyczajami, a nawet najnowszymi modami wpływającymi na używany styl. Na przykład krótka forma Różańca, zawierająca tylko dziesięć koralików i zwana „dziesięcioletnim Różańcem”, była ulubiona wśród mężczyzn.
Kobiety lubiły dłuższą wersję i często ozdabiały swoje Różańce klejnotami, perłami, miniaturowymi figurkami, a nawet pachnącymi owocami i kwiatami.
Różańce wykonano ze wszystkiego, od czystego złota po malowane pestki moreli. Różańce filigranowe były popularne w XVIII wieku, a różańce łańcuszkowe były modne w XIX wieku. Również w tym czasie trzy koraliki na teologiczne cnoty wiary, nadziei i miłości zostały dodane na początku Różańca. Zatem jak odmawiać różaniec święty uczyli się też ludzie w dawnych minionych wiekach.