NABOŻEŃSTWO PIERWSZYCH SOBÓT MIESIĄCA
Od dłuższego już czasu jesteśmy świadkami okrutnej wojny na Ukrainie. Każdego dnia widzimy te obrazy bombardowanych ukraińskich miast, kolejnych ofiar. Widzimy także rzesze uchodźców. W dniu 25 marca, Ojciec Święty Franciszek postanowił ponowić to, co już rozpoczął św. Jan Paweł II a mianowicie zawierzenie Rosji, a teraz także Ukrainy, Niepokalanemu Sercu Maryi.
Będzie to odnowienie prośby, jaką Matka Boża przekazała pastuszkom w Fatimie. Intencją zawierzenia będzie prośba o przywrócenie pokoju oraz o opamiętanie dla agresorów.
Papież Franciszek chce tym zawierzeniem wprost nawiązać do prośby, jaką Matka Boża przedstawiła podczas objawień fatimskich:
„Przybędę, by prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty. Jeżeli moje życzenia zostaną spełnione, Rosja nawróci się i zapanuje pokój. Jeśli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła.”
„Widzieliście piekło, do którego idą dusze biednych grzeszników. Bóg chce je uratować, Bóg chce rozpowszechnić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeżeli uczyni się to, co wam powiem, wielu zostanie przed piekłem uratowanych i nastanie pokój na świecie”.
Nabożeństwo Pięciu Pierwszych Sobót jest jednym z głównych punktów orędzia fatimskiego. Koncentruje się na pilnej potrzebie zapewnienia przez ludzkość zadośćuczynienia za liczne zadane jej rany. Niepokalane Serce Maryi cierpi z rąk zarówno bezbożnych, jak i obojętnych ludzi. Jeśli Kościół przyjął przesłanie Fatimy, to przede wszystkim dlatego, że ich podstawową treścią jest prawda i wezwanie płynące z samej Ewangelii.
„Pokutujcie i wierzcie w ewangelię” (Ew. Marka 1:15): są to pierwsze słowa, które Mesjasz skierował do ludzkości. Przesłanie Fatimy jest w swym podstawowym rdzeniu wezwaniem do nawrócenia i pokuty, tak jak w Ewangelii.
Papież Święty Jan Paweł II
Zanim przestudiujemy słowa orędzia Najświętszej Maryi Panny powinniśmy zauważyć, że przez wiele stuleci Kościół poświęcał sobotę Matce Bożej w szczególny sposób mając na względzie wzmożenie nabożeństwa wiernych do Matki Boga i naszej najbardziej kochającej Matki. Wielu pobożnych ludzi było przyzwyczajonych do poświęcenia Matce Bożej pierwszych sobót każdego miesiąca z tego właśnie powodu, aby wynagrodzić bluźnierstwa i oburzenia autentycznemu nabożeństwu maryjnemu, nie tylko przez grzeszników, ale także przez heretyków, którzy zaatakowali jej przywileje. Papież Święty Pius X, 12 czerwca 1905 r., wydał dekret, w którym wychwalał praktykę wynagradzających pierwszych sobót i ofiarował za nią hojne odpusty. W tym samym roku, w listopadzie Ojciec Święty ponownie pobłogosławił tradycyjną praktykę Synów Niepokalanego Serca Maryi i Arcybractwa Niepokalanego Serca Maryi, aby poświęcić pierwsze soboty miesiąca na praktykę tego nabożeństwa w celu zadośćuczynienia Jej Niepokalanemu Sercu. Podobnie jak w Lourdes, Najświętsza Maryja Panna potwierdziła uroczystą definicję Niepokalanego Poczęcia (mówiąc małej Bernadecie „Jestem Niepokalanym Poczęciem”). W Fatimie Matka Boża ponownie nawoływała do tego nabożeństwa określając pięć kolejnych pierwszych sobót i wzbogacając praktykę obietnicą łask niezbędnych do zbawienia.
Ostatecznie to samego Boga obraża każdy grzech. Z tego powodu to także Bóg jest ostatecznym odbiorcą każdego aktu chrześcijańskiego zadośćuczynienia. Wyraźnie wynika to ze wszystkich objawień fatimskich a bardzo konkretnie w objawieniu z 13 lipca 1917 r. Dodajmy jednak, że w tym istotnym punkcie nie zrozumiemy właściwie „niebiańskiego przesłania fatimskiego”- ducha zadośćuczynienia, chyba że znaczenie zostanie rozszerzone na bezpośrednie zadośćuczynienie Niepokalanemu Sercu Maryi. Rzeczywiście to sam Nasz Pan mówi nam: „Miejcie litość w Sercu waszej Najświętszej Matki”.
To właśnie wspomnianego 13 maja 1917 r. Matka Boża po raz pierwszy wspomniała o nabożeństwie do Niepokalanego Serca dzieciom w Fatimie, mówiąc: „Widzieliście piekło i dokąd idą dusze biednych grzeszników. Aby ich ocalić, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeśli to co wam powiem zostanie wykonane wiele dusz zostanie ocalonych i zapanuje pokój ”.
Podczas trzeciego objawienia 13 lipca 1917 r. Matka Boża ujawniła, że trzeba prosić o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu i o Komunię zadośćuczynienia w pięć pierwszych sobót. W związku z tym poprosiła o nabożeństwo w 1925 r. i konsekrację w 1929 r.
10 grudnia 1925 r. Matka Boża objawiła się Łucji, która przebywała wówczas w Domu Sióstr Dorotek w Pontevedra w Portugalii gdzie została wysłana, aby nauczyć się czytać i pisać. Wówczas Matka Boża szczegółowo opisała jak należy praktykować nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca.
Pan Jezus do s. Łucji powiedział:
„Miejcie litość w Sercu waszej Najświętszej Matki, pokrytej cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przebijają ją w każdej chwili i nie ma nikogo kto by ją wynagrodził”.
Wtedy Najświętsza Dziewica powiedziała:
„Spójrz moja córko na Moje Serce otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przebijają mnie w każdej chwili swoimi bluźnierstwami i niewdzięcznością. Przynajmniej próbujcie mnie pocieszyć, a obiecuję asystować w godzinie śmierci z łaskami niezbędnymi do zbawienia. Wszyscy ci, którzy w pierwszą sobotę pięciu kolejnych miesięcy będą się spowiadać, przyjmować Komunię Świętą, odmawiać pięć dziesiątek Różańca i dotrzymają mi towarzystwa przez piętnaście minut rozmyślając nad piętnastoma tajemnicami Różańca z zamiarem zadośćuczynienia mi to obiecuję im pomóc w godzinie śmierci wszystkimi łaskami niezbędnymi do zbawienia ich dusz ”
„To, czy na świecie panuje wojna czy pokój zależy od praktykowania tego nabożeństwa, a także od poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi. Dlatego tak bardzo pragnę go szerzyć szczególnie dlatego, że jest to również wola naszej drogiej Matki w Niebie . ”
Siostra Łucja (19 marca 1939 r.)
Piękne manifestacje matczynej troski Matki Bożej były widoczne w Kościele na przestrzeni wieków świadcząc nie tylko o żywej czci z jaką wielbili ją wszyscy prawdziwi chrześcijanie, ale także o jej szybkiej i pełnej miłości interwencji zawsze i wszędzie gdy jest poszukiwana. Instytucje maryjne, sanktuaria maryjne oraz ruchy i pielgrzymki, które zdobiły i zdobią nadal życie duchowe tak wielu miast i krajów- są odpowiedzią na wezwanie macierzyńskiego Serca Maryi do szczerego powrotu dusz do Jezusa Chrystusa. Pilne prośby Matki w Fatimie (jak również jej prośby w Lourdes i La Salette) doprowadzają nas do krytycznego punktu w długiej, smutnej historii jej miłosnej pogoni za duszami swoich dzieci. Praktyka pięciu pierwszych sobót w zadośćuczynieniu należy do tego nowego rozdziału w stosowaniu owoców Odkupienia dla ludzkości.
Dlaczego pięć sobót?
Spowiednik siostry Łucji zapytał ją o powód pięciu sobót pytając dlaczego nie siedem lub dziewięć. Odpowiedziała mu listem z 12 czerwca 1930 r. Opowiedziała w nim o wizji naszego Pana podczas pobytu w kaplicy klasztornej w nocy z dwudziestego dziewiątego na trzydziesty maja 1930 r. Powody, które podał nasz Pan, były następujące:
Pięć pierwszych sobót odpowiada pięciu rodzajom przestępstw i bluźnierstw popełnionych przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi. A są nimi:
- Bluźnierstwa przeciwko Niepokalanemu Poczęciu
- Bluźnierstwa przeciwko dziewictwu
- Bluźnierstwa przeciwko jej boskiemu macierzyństwu, a jednocześnie odmowa przyjęcia jej jako Matki wszystkich ludzi
- Zaszczepianie w sercach dzieci obojętność, pogardę, a nawet nienawiść do Niepokalanej Matki
- Bezpośrednie zniewagi wobec Jej świętych wizerunków
Matka Boża obiecała pomóc wszystkim, którzy będą praktykować nabożeństwo w pierwszą sobotę przez pięć kolejnych miesięcy łaskami niezbędnymi do zbawienia w godzinie ich śmierci. Poważnym błędem byłoby myśleć, że ci, którzy praktykują nabożeństwo w pięć kolejnych pierwszych sobót mają zagwarantowane wejście do nieba gdy nadejdzie moment ich śmierci. W rzeczywistości nasza współpraca z łaską jest zawsze wymagana. Obietnica związana z praktyką nabożeństwa w pięć kolejnych Pierwszych Sobót została przez wielu błędnie zinterpretowana, że gdy ktoś ukończy serię pięciu to osiągnie już swoją łaskę i nie musi już kontynuować Nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca. Nie taka była intencja Matki Bożej w złożeniu obietnicy. Nasza regularna praktyka w pierwsze soboty jest znakiem naszego oddania Niepokalanemu Sercu i pragnieniem z naszej strony zadośćuczynienia za bluźnierstwa przeciwko niej.
Ideą Pięciu Pierwszych Sobót jest oczywiście sprawienie, abyśmy wytrwali w tych aktach oddania przez ten czas i pokonali początkowe przeszkody. Kiedy to się stanie, Matka Boża wie, że osoba, która wiernie współpracuje z jej łaską będzie przyciągnięta do jej czystego i Niepokalanego Serca i wytrwa w praktykowaniu takiego nabożeństwa we wszystkie Pierwsze Soboty pracując w ten sposób nad własnym osobistym uświęceniem i dla zbawienia innych.
Na pierwszą sobotę w ciągu 5 kolejnych miesięcy nabożeństwo składa się z:
1. Sakramentu pokuty, czyli Spowiedzi,
2. Przyjęcia Sakramentu Komunii Świętej,
3. Odmówienia pięciu Tajemnic Różańca Świętego,
4. Medytacja przez 15 minut nad tajemnicami różańca.
Te elementy nabożeństwa muszą być ofiarowane w zadośćuczynieniu Niepokalanemu Sercu Maryi. Intencję należy uczynić przed spełnieniem próśb Matki Bożej.
Spowiedź
Aby spełnić ten wymóg w naprawdę godny sposób musimy wyjść poza zwykłą formalność pójścia do spowiedzi w wyznaczonym czasie. Szczery duch pokuty i żal za nasze grzechy. Ten duch pokuty powinien przenikać całe nasze życie w taki sposób, aby zmobilizował nas do kroczenia ścieżką poprawy życia, o którą prosiła Matka Boża. W szczerym nabożeństwie do Matki Bożej – a nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca jest doskonałym wyrazem tego prawdziwego oddania – zawsze musi istnieć skuteczna pokuta to znaczy powrót naszych serc do Chrystusa, naszego Zbawiciela. Dla nas wszystkich (wszystkich grzeszników) jest to wezwanie do nawrócenia na ścieżkę łaski i poddania się świętej woli Boga. Nawet dla tych dusz, które już stale żyją w łasce Boga szczere nabożeństwo do Matki Bożej skłania ich coraz bardziej do podążania drogą do świętości poprzez codzienne oczyszczanie się ze wszystkiego, co nie pochodzi od Boga. I to prawdziwe nabożeństwo oparte na szczerej pokucie i nawróceniu tworzy w nich prawdziwie autentycznego ducha chrześcijańskiego apostolstwa – pragnienie, aby prowadzić innych tą samą drogą do Serca Bożego.
Spowiedź można dokonać przed pierwszą sobotą lub później pod warunkiem, że Komunia Święta zostanie przyjęta w stanie łaski. W 1926 r. Chrystus w wizji wyjaśnił Łucji, że spowiedź ta może być dokonana tydzień wcześniej, a nawet dłużej i że należy ją złożyć w ramach zadośćuczynienia.
Spowiedź może się odbywać w dni inne niż w pierwszą sobotę o ile ktoś godnie przyjmuje Naszego Pana i ma zamiar dokonać zadośćuczynienia Niepokalanemu Sercu Maryi. Nawet jeśli zapomni się dokonać intencji to można to zrobić przy następnej spowiedzi korzystając z pierwszej okazji, aby przyjść do spowiedzi.
Spowiedź o zadośćuczynieniu oznacza, że spowiedź powinna być nie tylko godną spowiedzią (ważną i zgodną z prawem), ale także ofiarowana w duchu zadośćuczynienia w tym przypadku Niepokalanemu Sercu Maryi. Nie ma potrzeby formułowania tej intencji słowami ani też nie ma potrzeby informowania spowiednika, ale zamiar ofiarowania go w zadośćuczynieniu musi być dokonany przynajmniej przed otrzymaniem rozgrzeszenia. Może być dokonane podczas spowiedzi lub nawet przed. A gdyby się zapomniało o tej intencji to należy dokonać tej intencji przy kolejnej spowiedzi. – tak na pytania i wątpliwości siostry Łucji odpowiedziało Dzieciątko Jezus
Komunia Święta
Przed przyjęciem Komunii świętej należy również ofiarować ją Matce Bożej w zadośćuczynieniu. Nasz Pan powiedział Łucji w 1930 roku: Jeśli praca, szkoła, choroba lub inny słuszny powód uniemożliwiają przyjęcie komunii w pierwszą sobotę to można ją przyjąć w następną niedzielę. Jeśli Komunia zostanie przeniesiona to dowolne lub wszystkie inne czynności nabożeństwa mogą się również odbyć w kolejną niedzielę.
Różaniec
Aby spełnić prośbę Najświętszej Matki to modlitwę różańcem należy również ofiarować w ramach zadośćuczynienia co należy wypowiedzieć podczas medytacji.
Pięć dziesiątek Różańca można odmawiać w dowolnym czasie i miejscu. Jednak bardzo pożądanym czasem i miejscem byłoby przed lub po Mszy św. w obecności Najświętszego Sakramentu. Medytacja nad tajemnicami według własnych możliwości jest niezbędnym warunkiem odmawiania Różańca. Jednak mimowolne rozproszenie uwagi nie ograbia różańca z owoców, jeśli ktoś robi wszystko co w jego mocy.
Matka Boża zachęca do wstawienia takiej modlitwy między dziesiątkami:
„O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, wybaw nas od ognia piekielnego. Poprowadź wszystkie dusze do Nieba, szczególnie tych, którzy najbardziej potrzebują Twego miłosierdzia”.
Jako niewolnicy Niepokalanego Serca Maryi dodajemy wezwanie:
„Bolesne i niepokalane Serce Maryi módl się za nami teraz i w godzinę śmierci. Amen”.
Zwyczajowo (ale nie obowiązkowo) medytuje się na różańcu w następujący sposób:
Radosne tajemnice: pierwsze soboty grudnia, stycznia, lutego i lipca
Bolesne tajemnice: pierwsze soboty marca, kwietnia i września
Chwalebne tajemnice: pierwsze soboty maja, czerwca, sierpnia, października i listopada
Ale ważne jest, aby dobrze odmawiać Różaniec starając się być uważnym i medytować nad konkretną tajemnicą. Podobnie jak w innych przypadkach należy wzbudzić intencję odmawiania Różańca w ramach zadośćuczynienia Niepokalanemu Sercu przynajmniej na początku Różańca.
15-minutowa medytacja
Ofiarowana również w ramach zadośćuczynienia. Medytacja może obejmować jedną lub więcej tajemnic, może obejmować wszystkie, wzięte razem lub osobno. Ta medytacja powinna być najbogatsza z każdej medytacji, ponieważ Matka Boża obiecała być obecna, kiedy powiedziała „… tym, którzy dotrzymują mi towarzystwa …”
Wielu ma trudności z medytacją, ponieważ nigdy nie podjęli takiej próby. Ale można zacząć od użycia świętych obrazów przedstawiających różne Tajemnice lub poprzez czytanie powoli i pobożnie odpowiednich medytacji przygotowanych do naszego użytku, a nawet przez czytanie narracji ewangelicznych zawierających Tajemnice z komentarzami lub bez nich.
Tym, którzy wiernie wypełniają prośby Matki Bożej o Pięć Pierwszych Sobót, Maryja złożyła cudowną obietnicę, którą Ona, jako Pośredniczka Wszystkich Łask, z pewnością spełni: „Obiecuję asystować w godzinie śmierci łaskami niezbędnymi do zbawienia. ” Oznacza to, że nasza Najświętsza Matka będzie obecna w godzinie śmierci z faktyczną łaską ostatecznej wytrwałości, (która po darze / łasce Wiary) jest najważniejszą łaską.
Po ukończeniu Pięciu pierwszych sobót można kontynuować nabożeństwo, aby pocieszyć Niepokalane Serce Matki Bożej. Czuła miłość naszej Najświętszej Matki doprowadzi wszystkich do uczynienia wszystkiego co możliwe, aby zadośćuczynić za grzechy, które przebijają Jej Niepokalane Serce. Pamiętajmy też, że chociaż Matka Boża złożyła tę obietnicę tym, którzy będą obchodzić pięć takich pierwszych sobót z rzędu w swoim lipcowym objawieniu poprosiła po prostu, aby w każdą pierwszą sobotę ofiarować komunię jako zadośćuczynienie i przebłaganie za grzechy świata .
Czy Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca nadal mają znaczenie?
Teraz wiele osób zapomniało o Nabożeństwie Pierwszych Sobót Miesiąca, ale nadal jest ono aktualne – wojny wciąż trwają! Nadal nie widzieliśmy spełnienia obietnicy Matki Bożej, że „ostatecznie moje Niepokalane Serce zatriumfuje. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, a ona się nawróci, a światowi zostanie przyznany okres pokoju ”. Według s. Łucji św. Jan Paweł II poświęcił Rosję Niepokalanemu Sercu Maryi 25 marca 1984 r. Wkrótce potem ZSRR upadł. A jednak na świecie wciąż nie ma pokoju. Dlaczego? Zadaj sobie pytanie: czy większość z nas była wierna jej prośbom, a zwłaszcza pierwszym sobotom zadośćuczynienia? My Wojownicy Maryi wzywamy więc wszystkich, którzy kochają Maryję, aby zaczęli czynić Nabożeństwo Pierwszych Pięciu Sobót regularną częścią życia modlitewnego.
To oddanie jest tak potrzebne w naszych czasach, ponieważ kultura występku i grzechu pozostaje niezmienna. Aborcja, bluźnierstwo, nadużywanie narkotyków, pornografia, rozwody i złe małżeństwa, obojętność religijna, homoseksualizm i inne, to tylko niektóre z wielu plag społecznych, które głęboko wnikają w Niepokalane Serce Maryi.
Musimy pocieszać Matkę Bożą pośród tych wszystkich zniewag i ran, jakie ona i Jej Boski Syn doznają. Prosi o zadośćuczynienie, błaga o nasze modlitwy, ma nadzieję na naszą poprawę życia. Słuchajmy jej macierzyńskich próśb i odpokutujmy za niewdzięczność.
Nabożeństwo w ciągu pierwszych pięciu sobót pobudza ducha zadośćuczynienia; wzbudza tkliwą miłość do Najświętszych Sakramentów Spowiedzi i Najświętszej Eucharystii. Pielęgnuje święte uczucie do Niepokalanego Serca Maryi i Różańca. Przede wszystkim jest to doskonały sposób na życie w stanie łaski, zanurzając się w codzienne duchowe bitwy i prozaiczną egzystencję w neo-pogańskim świecie, w którym żyjemy.
Katolik, który zna swoją świętą wiarę tak, jak powinien, postrzega panujący nieporządek jako krzywdę skierowaną zarówno na Matkę Bożą, jak i na samego Boga i Jego Opatrzność, i w ten sposób stara się to naprawić poprzez intensyfikację swego osobistego oddania jako jego wysiłki na rzecz zwycięstwa Niepokalanego Serca Maryi. Oba aspekty chrześcijańskiego zadośćuczynienia – to, co spogląda bezpośrednio na Boga, i to, które podporządkowuje się bezpośrednio Sercu Maryi – są uzupełniającymi się przejawami tego samego ducha autentycznego zadośćuczynienia chrześcijańskiego. Oba aspekty zadośćuczynienia są zalecane i zjednoczone w przesłaniu fatimskim; a teraz ponownie w kolejnym zaleceniu dotyczącym praktyki pięciu pierwszych sobót, w ramach zadośćuczynienia.
Nie zwlekajmy z przestrzeganiem tego nabożeństwa, ponieważ ono także daje nadzieję na wieczne zbawienie.
Jeśli ludzkość nie żałuje i nie powraca do Boga; jeśli katolicy nadal nie potrafią „poprawić swojego życia i prosić o przebaczenie grzechów”; jeśli prawdziwe poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi nie stanie się dla wielu sposobem na życie – jeśli prośby Matki Bożej będą nadal odrzucane, przyszły bieg ludzkości będzie ponury: Rosja się nie nawróci. Ruch islamski umocni sojusz z komunistami w Rosji, Chinach, Korei Północnej, Afryce, Indonezji i wielu innych krajach na całym świecie. A wojny wynikające z tego nowego śmiertelnego niebezpieczeństwa będą konsekwencję działania złego i za wiele grzechów przeciwko Bogu. Działania antychrysta, które wyszły z Rosji w ubiegłym stuleciu „będą się nadal rozprzestrzeniać, promując wojny i prześladowania przeciw Kościołowi” i pogrążając świat w piekle zwycięstwa Lucyfera. Nie mniej ważnym złem będzie ogromna liczba dusz, które opuszczą ten hedonistyczny świat w stanie grzechu śmiertelnego i zginą na wieki w płomieniach piekielnych. Jedynym sposobem zapobiegania tym tragediom jest reagowanie na delikatne, ale pilne prośby naszej kochającej Matki w Fatimie. Stawka jest tak wysoka w tym niebezpiecznym momencie historii, że można by pomyśleć, że każdy dobry katolik poważnie potraktuje nabożeństwo Pięciu Pierwszych Sobót i będzie go żarliwie praktykował. Matka Boża zapewniła nas, że otrzyma łaski zbawienia dla wszystkich, którzy przestrzegają Pierwszych Sobót przez pięć kolejnych miesięcy, zgodnie ze swoimi warunkami.
W najwyższym momencie swego istnienia dusza odchodząca będzie albo w stanie łaski, albo nie. W obu przypadkach Matka Boża będzie u jego boku. Jeśli znajdzie się w stanie łaski, pocieszy go i wzmocni, aby oprzeć się wszelkim pokusom, jakie diabeł mógłby mu postawić podczas jego ostatnich wściekłych prób ograbienia go z płaszcza łaski. Jeśli nie znajduje się w stanie łaski, Matka Boża obdarzy go łaskami niezbędnymi do pokuty w sposób zadowalający Boga – czyn, który rzadko jest szczery w tej przerażającej chwili, z otchłanią piekielną ziejącą poniżej, a otępienie śmierci leżące utrwalające śmiertelny uścisk jego zmysłów.
Chociaż nie jest niemożliwe, aby zbawić taką duszę w tej przedostatniej godzinie, o wiele bardziej prawdopodobne jest, że ci, którzy szczerze oddają się nabożeństwu Pięciu Pierwszych Sobót, i wytrwale starają się poświęcić Niepokalanemu Sercu Maryi życie, będą zatem żyli w zwykłym stanie łaski. Jest to zgodne z ostrzeżeniem Chrystusa: „Jak żyjecie, tak umrzecie”. Dla takich błogosławionych dusz ich nabożeństwo w pierwszą sobotę i poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi będzie szczęśliwym środkiem, dzięki któremu znajdą się wśród wybranych – tych, którzy faktycznie korzystają z owoców Odkupienia i są zbawieni .
fatima
Fatima (port. Fátima) – miasto w Portugalii, leżące w centrum kraju. Sanktuarium fatimskie jest celem wielu pielgrzymek katolickich i ośrodkiem kultu maryjnego.
Fatima leży w środkowej Portugalii, w dystrykcie Santarém, na południowy wschód od miasta Leiria. Do 30 czerwca 2003 Fatima wchodziła w skład gminy Ourém, Zgromadzenie Narodowe Portugalii zadecydowało o utworzeniu samodzielnej gminy Fatimy od 1 lipca 2003 roku.
Struktura miejscowości jest typowo wiejska. Przeważa działalność usługowa, ze względu na pielgrzymów dobrze rozwija się handel i hotelarstwo. W przemyśle duże znaczenie ma budownictwo. W rolnictwie przeważają gospodarstwa rodzinne.
Nazwa miasta
Nazwa miasta i parafii jest wersją arabskiego imienia Fátima (فاطمة Fāṭimah). Imię to nosiła m.in. Fatimah bint Muhammad córka proroka Islamu Mahometa.
Geneza tej nazwy sięga czasów rekonkwisty, krwawej wojny między muzułmanami a chrześcijanami toczonej z przerwami od VIII do XV wieku. Imię Fatima nosiła mauretańska księżniczka wzięta do niewoli przez portugalskiego rycerza, Gonçalo Hermiguesa, w czasie jednej z potyczek. Hermigues zabrał ją do małej wioski na wzgórzach Serra de Aire, w niedawno utworzonym Królestwie Portugalii. Według legendy, Fatima zakochała się w swoim porywaczu i postanowiła nawrócić się na chrześcijaństwo, aby wyjść za niego za mąż. Została ochrzczona i otrzymała chrześcijańskie imię Oureana. Po jej śmierci Gonçalo nadał wiosce jej muzułmańskie imię[1].
Objawienia fatimskie
Fatima współcześnie znana jest z objawień maryjnych.
Pierwsze z nich, mniej znane miało miejsce w 1758 roku, kiedy to Matka Boża ukazała się niemej pasterce i przywróciła jej głos[2]. Ojciec dziewczynki w podzięce za cud miał wybudować we wsi kaplicę. Niedługo potem w miejscu, gdzie doszło do wyjątkowego spotkania, znaleziono w pokrzywach figurę Matki Bożej. Właśnie stąd pochodzi nazwa, która dała nazwę sanktuarium: Ortiga (pokrzywa). Rola kaplicy zwiększyła się po 1801 r., kiedy to papież Pius VII ustanowił święto Matki Bożej Pokrzyw, przypadające na pierwszą niedzielę lipca.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Fatima_(miasto)