Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Czwarta radosna tajemnica jest doskonałą okazją do ponownego oddania się Panu w naszym życiowym powołaniu. Wraz z Jezusem, Maryją i Józefem ponownie przedstawiamy się Panu, aby Jemu służyć. Zapalamy świecę, stawiamy ją na ołtarzu i ofiarowujemy Bogu życie, którym żyjemy, ponownie poświęcamy płomień naszego życia, aby służył innym, dawał im światło, ciepło i wspaniały przykład. Łukasz opisuje, jak rodzice Jezusa przedstawili Pana Jezusa Panu w świątyni jerozolimskiej.

Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni | Tajemnice radosne różańca świętego

Święto chrześcijańskie 2 lutego

Gdy zaś minęły dni ich oczyszczenia zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zanieśli Go do Jerozolimy, aby ofiarować Panu. Tak bowiem napisano w Prawie Pańskim: Każdy pierworodny syn będzie poświęcony Panu. Mieli również złożyć ofiarę, zgodnie z nakazem Prawa Pańskiego: parę synogarlic lub dwa młode gołębie.

Wtedy żył w Jeruzalem człowiek sprawiedliwy i pobożny, który miał na imię Symeon. Oczekiwał on pocieszenia Izraela, a Duch Święty był z nim. Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego. Kierowany przez Ducha przyszedł do świątyni, gdy rodzice wnosili małego Jezusa, by wypełnić odnoszące się do Niego przepisy Prawa. On wziął Go na ręce i wielbił Boga:

„Teraz, o Władco, zgodnie z Twoim słowem
pozwalasz swemu słudze odejść w pokoju.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś wszystkim narodom:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela”.

A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. I błogosławił ich Symeon, a do Jego matki, Maryi powiedział: „On został dany, aby w Izraelu wielu upadło i wielu powstało, i aby był znakiem, któremu będą się sprzeciwiać. A Twoją duszę miecz przeszyje, aby zostały ujawnione przewrotne myśli wielu”.

Przebywała tam również prorokini Anna, córka Fanuela, z plemienia Asera, bardzo podeszła w latach. W małżeństwie przeżyła siedem lat i owdowiała. Miała już osiemdziesiąt cztery lata. Nie opuszczała świątyni i służyła Bogu, poszcząc i modląc się dniem i nocą. W tej właśnie chwili nadeszła, wielbiła Boga i opowiadała o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.

Kiedy wypełnili wszystko zgodnie z Prawem Pańskim, wrócili do Galilei, do swojego miasta – Nazaret. Chłopiec zaś rósł i nabierał sił, napełniając się mądrością, a łaska Boża była z Nim.

Ewangelia wg św. Łukasza 2,22-40

Rozważanie

Maryja wraz ze swym oblubieńcem Józefem przynoszą do świątyni jerozolimskiej swego pierworodnego Syna, aby złożyć Go w ofierze Bogu. W tej tajemnicy Maryja wie, że nie może mieć swego Syna tylko dla siebie, bo przecież On całkowicie należy do Ojca.

Maryjo ucz nas ofiarowywać Bogu to co mamy najcenniejsze – nasze rodziny. Na wzór Świętej Rodziny zaufajmy Bogu bezgranicznie oddając Mu to co mamy najcenniejsze, aby zyskać jeszcze więcej. Dzięki tej ofierze, Bóg ostatecznie sprawił, że wszyscy staliśmy się dziećmi Maryi. Otrzymała w darze całą ludzkość.

Czy potrafisz kochać Boga tak, jak nasza Matka, ofiarowując Mu to co miała najcenniejsze dla naszego zbawienia, swego Syna?

Maryjo, Matko pięknej miłości módl się za nami.

Ofiarować, znaczy oddać coś bezinteresownie. Matka Boża oddała swój najcenniejszy dar, Syna Pierworodnego, Bogu, ale nie utraciła Go, wręcz odwrotnie jeszcze mocniej się z Nim zjednoczyła. Czy Ty jesteś w stanie oddać wszystko co masz najcenniejsze w swoim życiu, bezinteresownie? Czy po cichu czekasz na ” nagrodę zwrotną „? Po ludzku to zapewne trudne, dla niektórych nawet niemożliwe, ale gdy pomyślimy sercem, które zjednoczone jest z Maryją oraz Jej Synem… wszystko się zmienia. zmienia się myślenie, zmieniają się odczucia. Ofiarowując coś drugiej osobie czujemy radość i ta radość jest naszą „nagrodą zwrotną”. Odważ się i zaufaj, tak jak Maryja zaufała wtedy Panu. Jak powiedział Święty Jan Paweł II „nie lękajcie się być świętymi”, a te gesty czynione dla bliźniego przybliżają Ciebie i mnie do świętości. Robiąc kolejny mały krok realizujemy plan, plan który ma dla nas Bóg. Na którego końcu możemy osiągnąć cel, cel życia na tym ziemskim padole, jakim jest życie wieczne.

Męska procesja różańcowa | Ogólnopolskie spotkanie Wojowników Maryi w Łodzi | Łódź 2022

Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Podobnie jak Maryja, która wzięła Jezusa w swoje ramiona, aby przedstawić Go Bogu, nadszedł teraz moment, abyśmy powierzyli nasze życie, nasze rodziny i naszych przyjaciół Jezusowi przez Maryję. Poświęcamy się Jezusowi przez Maryję, aby mogła nas prowadzić i troszczyć się o nas jako swoje małe dzieci. Jezus dał nam Maryję jako naszą Matkę. Dziękuję Jezu, że dałeś nam tak kochającą Matkę. Cała jest piękna, cała święta, cała czysta, perła stworzenia. Ona jest przyczyną naszej radości.